Herwijnen, 12 november 2013
Beste Pieter,
Hoe gaat het met jou? Ik heb je weinig meer gezien dit jaar. Hoe gaat het bij jou op school?
Met mij gaat het goed en op school ook. Ik haal goede cijfers en heb veel nieuwe vrienden in mijn nieuwe klas. Wist je trouwens al dat ik in een nieuwe klas zit? In mijn oude klas bleven te veel mensen zitten en daarom werd onze klas opgedeeld.
Maar dat is niet de reden voor deze brief, eigenlijk schreef ik je omdat ik een goed boek gelezen heb. Het heet Het gym van Karin Amatmoekrim (moeilijke naam, hè).
In het kort gaat het over Sandra die als Surinamer naar het Gymnasium gaat.
Ik weet dat jij niet op het gymnasium zit, maar je komt wel uit een ander land. Jij komt dan uit Iran en niet Suriname, maar dat heeft hetzelfde effect als je naar een andere school gaat. Ook weet ik dat jij van lezen houdt, dus ik dacht dat jij het boek wel zou willen lezen.
Mocht je nog niet helemaal overtuigd zijn, heb je hier de samenvatting:
Sandra Spalburg is 13 jaar en woont in de Zeewijk in Beverwijk, dat is de wijk waar zeker niet de rijksten wonen en het stikt er van de turken. Als Sandra als enige uit de wijk naar het Stedelijk Gymnasium mag, komt ze in een heel ander wereld terecht, een wereld van kakkers, grote huizen en dure fietsen. Ze probeert zich zo goed mogelijk aan te passen, maar dat lukt niet altijd even goed. Ze krijgt echte kakkers als vriendinnen (Mirte, Nienke, Renske en Jojanneke) waar ze de gebruiken van het gymnasium (het gym) van leert. En ze heeft zowaar een minnaar, Dirk-Jan, een rasechte kakker. Maar natuurlijk moet één iemand haar het leven zuur maken, Bart Willink, die haar alleen pest omdat ze Surinaams is en in de Zeewijk woont.
Het boek speelt zich af in onze tijd.
Dus als je wilt weten hoe het afloopt met die minnaar en die jongen die Sandra pest. En als je wilt weten hoe zij de 'problemen' van het allochtoon zijn oplost, moet je dit boek zeker lezen!
Ik hoop dat je het wilt lezen en je kunt het altijd van mij lenen.
Met vriendelijke groet,
Timo Hobo
